Biblioteka Nowogórska

        Filialna Biblioteka w Nowej Górze została założona w 1948 roku przez Miejsko- Gminną Biblioteką Publiczną w Krzeszowicach. Obecnie nowogórska biblioteka jest jedną z najstarszych i zarazem największą filią biblioteczną Miejsko-Gminnej Biblioteki Publicznej. Od początku istnienia siedzibą biblioteki jest budynek komunalny położony w centrum wsi Nowa Góra, który nosi numer 480. Od 1949 do 1990 roku kierownikiem biblioteki była zawodowa bibliotekarka, pani Józefa Malinowska. Była to wówczas jedyna osoba odpowiedzialna za pracę w bibliotece. Kierownik biblioteki był zobowiązany do udostępniania zbiorów, nadzoru i kontroli nad księgozbiorem biblioteki.
        Biblioteka powstała z inicjatywy Danuty Hubisz. Lokal biblioteczny początkowo zajmował 100 metrów kwadratowych, gdzie na trzydziestu regałach znajdowały się książki według tematów: od tematyki historycznej i geograficznej po przez literaturę beletrystyczną po literaturę dla dzieci i młodzieży. Wygląd lokalu i atmosfera jaka panowała w bibliotece wywierała bardzo miłe wrażenie. 
Od 01.01.1990 roku kierownictwo nad biblioteką przejął Krzysztof Mastalerz, młody bibliotekarz z powołania.
        Filialna Biblioteka od sierpnia 2002 roku została przeniesiona do nowego lokalu, który znajduje się w budynku komunalnym. Obecnie biblioteka zajmuje powierzchnię 64 m2.

Aby nasze omówienie historii biblioteki w Nowej Górze było kompletne, musimy cofnąć się nieco wstecz w latach, a konkretnie do księgozbioru parafii i dekanatu nowogórskiego.

Niestety nie wiemy od kiedy w parafii i dekanacie nowogórskim zaczęto gromadzić księgi, gdyż te z początkowego okresu uległy zniszczeniu. Do naszych czasów dotrwały jedynie nieliczne egzemplarze z wieku XVII, m.in. „Żywoty świętych starego i nowego zakonu” z 1615 roku, „Kazania na niedzielę i Święta” (1609), czy „Mszały” (1616), ogółem 10 ksiąg. Z lat późniejszych pochodzą: „Biblia Sacra Vulgata” (1731 r.), „Święty Jan Chrzciciel” (1769), „Historia Kościoła” (1764), „Kazania na święta uroczyste” (1702), „Dzieje Polski” Jana Długosza, wydania z 1867 i 11868 roku, etc. Ogółem dochowało się do końca XX wieku ok. 400 ksiąg, przeważnie o treści religijnej.

Książki te drukowane są na dobrej jakości papierze czerpalnym i przetrwały kilka wieków. Wiele z nich zostało oprawionych w kunsztowny sposób przez plebanów i proboszczów, którzy kolejno przekazywali zbiory i powiększali je.

Księgozbiór poniósł duże straty w latach 1980 – 1995, ponieważ po wybudowaniu nowej plebanii, zbioru bibliotecznego i starego archiwum nowogórskiego nie przeniesiono, co spowodowało, że zbiory narażone były na niszczące działanie wilgoci (zacieki wody przez nieszczelny sufit), pleśń, kurz oraz gryzonie. Wiele ksiąg uległo rozpadowi, zdekompletowaniu całości, zniszczeniu. W latach 1995 – 96 to co dało się ocalić zostało wyczyszczone, odkurzone i zewidencjonowane przez Fabiana Łagana, a w 2003 roku zbiory zostały przekazane do Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie przez proboszcza parafii nowogórskiej ks. Józefa Grzesiułę.